Źródło: https://shroom.it/index.php

Czym się wyróżniają poszczególne gatunki grzybów halucynogennych?

Gatunki grzybów halucynogennych to w większości gatunki psylocybinowe, czyli te zawierające psylocybinę. Dotyczy to poszczególnych odmian rodzaju Psilocibe, których grzybnię możesz znaleźć w ofercie naszego sklepu internetowego Shroom.it. Ich sprzedaż i przechowywanie jest zgodne z polskim prawem, o ile nie dopuści się do faktycznego rozwoju owocników. W naszym asortymencie znajdziesz specjalne growkity, czyli komplety akcesoriów przeznaczonych do celów kolekcjonerskich i obserwacyjnych. Oferujemy różne odmiany, w tym Psilocybe cubensis B+, Golden Teacher, Maztapec, Ecuadorian, Cambodian czy Mexican.

Właściwości fizyczne

Wspólną cechą grzybów tego rodzaju jest ich szeroki kapelusz o stożkowatej budowie, która w zależności od odmiany może mieć dzwonkowaty lub owalny kształt. Jego rozmiary zwiększają się wraz z rozwojem i dojrzewaniem P. cubensis. Istotnym wyznacznikiem dojrzałych osobników jest zasnówka o garbkowatej powierzchni, a także biało-brązowe zabarwienie, stopniowo przechodzące w szarawe lub niebiesko-zielone. Zarodniki mają gładkie i grubościenne odciski, a ich kolor jest zwykle ciemno-brązowy lub wpadający w czerń. Grzyby te wyróżniają się też przyrośniętymi blaszkami, które mogą w niektórych przypadkach nieco odchodzić od powierzchni kapelusza. Trzon jest zwykle żółto-biały i stosunkowo suchy, a zasnówka biała lub niebieskawa oraz błotnista. Szypułka z kolei odznacza się cienkim i delikatnym pierścieniem, który w czas spadania zarodników ciemnieje.

Warunki rozwoju

Do charakterystycznych cech grzybów rodzaju P. cubensis zalicza się ich koprofilność, przez co ich rozmnażanie odbywa się na zwierzęcym łajnie. Poszczególne odmiany często kolonizują się na odchodach większych roślinożerców, w tym pastwiskach owiec, krów czy kóz. Trasy preferowane przez te grzyby są przeważnie wilgotne, ale występuje one też w środowisku tropikalnym lub subtropikalnym. W zależności od odmiany można je spotkać na dzikich terenach Indii, Tajlandii i Kamodży czy też w dolinach Argentyny, Ekwadoru i Kolumbii. Większość tych grzybów rozwija się w wilgotnym środowisku, zamieszkiwanym przez ssaki trawożerne. Ich koprofilność wynika ze specyficznych właściwości łajna zwierzęcego, które zawiera niewiele kwasu żołądkowego i ułatwia proces kiełkowania.